"Sebüktay Kaan ister memleketi anlatsın ister sürgünü siter sevinci siter hüznü onun dizelerinde bizi usulca kavrayan sonra da sarıp sarmalayan şey bana öyle geliyor ki doğaya duyduğu büyük sevgi. Sairin yüzünü döndüğü dönlünü kalbini uzaklardan da olsa açtığı doğa soyut bir meken değil doğup büyüdüğü yerler... Sebüktay Kaan memleketinin suyuna ağacına çiçeğine göğüne renklerine meyvelerine dağlarına rüzgarına yeniden ve yeniden hayat veriyor dizelerinde sevgiyle ve özlemle..."

(Zülfü Livaneli)