Umursamazca tüketiyoruz... Ve umutsuzca tükeniyoruz...

On binlerce yıldır üzerinde yaşadığımız yerküreyi atmosferi toprağı ve suyu; böyle sorumsuzca yaşamaya devam edersek en geç birkaç yüzyıl içinde tüketmiş olacağız... Küresel ısınma ve kuraklık sonucunda örneğin tarım üretiminin şimdiden düşmeye başlamış olması iyiye işaret değil...

En kötü senaryo ile randevuya kısa bir süre var... Ancak kaybolan türler azalan biyolojik çeşitlilik erozyon ve yanlış kullanım sonucunda verimsizleşen toprak kirlenen su kaynakları hızla artan karbon emisyonu ve küresel ısınma gibi ölçülebilir olguların hepsi yakamızda... Gıda kıtlığı plastikleşen yaşam artan hastalıklar fiyat artışıyla beraber düşen satınalma gücü ve en önemlisi huzurlu güvenli ve nitelikli bir yaşama sahip olamamak da cabası...

Kendim için de çocuklarım yakınlarım öğrencilerim sevdiklerim için de bütün insanlık ve daha kapsamlı bir ifadeyle bütün canlılar için de böyle bir yaşam istemiyorum... Daha güzel ve anlamlı daha yalın ve duru bir yaşamın peşindeyim...

Türkiye'yi gezerek bu kitabı yazarken; TEMA Vakfı'nı kuran ve bugünlere getirenlerin kendileri gibi bu "yalın ve güzel" amacın peşinde koşan hemen herkesi bulup bir araya getirmesi ortak heyecanda birleştirmesi gönüllülük esasıyla örnek işler başarması beni çok olumlu etkiledi...

Bu kitapla güzel bir yaşamı kurgulamak için yola çıkan TEMA'cıların izinden gittim... Onların bu cennet coğrafyada bıraktığı izleri sürdüm... Kuruyan bir çayken onların coşan nehriyle buluştum... Ve her şeye karşın halen bir umudun var olduğuna inandım...