O gün binerken uçağa bilemezdi kaderin ona hazırladıklarını...
Düşünmeksizin ama hayâl ederek düştü yollara Murat.
Kavuştuğunda hayâline gerçeği olmadığını gördü.
Sarsıldı ama yıkılmadı kendi gerçeğini gördüğünde.
O değildi bedeninin istediğine de ruhunun.
Değildiler ki birlikte!
Bulmalıydı ruhunu olmayan benliğini Murat.
Neredeydi?
Bıraktı kendini derin yalnızlığına...
Çarptı nice asil insanlara hayvanlara...
Devrildiler belki ama o hep dimdikti.
Acıyan bedeniydi olmayan ruhu değil.
Yaklaştıkça sona yaşlandı bedenigüçlendi ruhu.
Hırçın dalgaların altında bambaşka bir gerçeği olduğunu anladığındaçıkacaktı sanki yüreği...