bütün mabetlerinizi
belki bir mektup
bir semender acısıyla çığlık atarak gelir
yerçekimine uğrar sürgün topraklara laleler
bir kangurunun ceplerine sığınmak isterim
vapurlar trenler yolculuklar yeryüzü
sağlığa zararlı umutlarla doludur
doya doya su içmek isterim
ceylanların yıkandığı pınarlardan
oysa yeryüzü belki de
çiçekli pasajlarda kurulan düşler kadardır
bütün mabetlerinizi size bırakıyorum karar verdim
tapının işte tapınabildiğiniz kadar