Ernst Weiss 20. yüzyılın ilk yarısında yaşamış ve Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarının acılarını yakından tanımış bir yazar. 1940 yılında Almanların Paris'e girmelerinin ardından intihar eden Ernst Weiss'in bu romanının öteki başarılı romanlarıyla ortak özelliği özyaşamöyküsel öğeler içermesi. Romanın başkişisi olan genç doktor Birinci Dünya Savaşının sonlarına doğru kendisine getirilen bir hastayı tedavi ediyor. Gaz zehirlenmesi sonucu görme kaybına uğradığını öne süren aslında ruhsal bozukluk nedeniyle körleşen bu kişi geleceğin diktatörü Adolf Hitler'dir. Başarılı bir tedavi uygulayan genç doktor bilmeden geleceğin diktatörünün yolunu açmış olur. Ben-anlatıcı olarak kendi yaşamöyküsünü anlatan bu doktor gerçekten romanın başkişisi midir yoksa bir başka kişinin ürkütücü değişimini izleyen ve ona tanık olan bir Görgü Tanığı mıdır? Adolf Hitler'in minnet duyması gereken kişi midir yoksa bütün Avrupa hatta dünyanın yarısı gibi onun kurbanı mıdır? Gerçeğe dayanan bir kurmacayla sunulan bu roman Hitler yönetiminin daha ilk yıllarda başlayan acımasız ve haksız uygulamalarını yaşamaya katlanamayan bir gencin gözüyle bir dönemi geniş bir görüş açısı içinde sunan çok başarılı bir çalışma.