Cam kırıklarıyla geliyorum sana. Belki bir günlük belki bir saat belki... bilemiyorum. Zihnimden geçenler bana ait değil artık. Hepsini bıraktım bir kaldırım taşının soğuk yüzüne. Sen istersen öylece kal olduğun yerde. Her zamanki gibi haylaz hırçın bakışlarını üzerimde bırakarak. Gitmeni hiç istemezdim aslında kalmanı şimdi hiç istemediğim gibi... Bende kalmayacağını bile bile geliyorum sana. Yüreğimin bir kenarına iliştirdiğim hüzün yağmurlarına eş olsun diye güz yangınlarını da beraberinde getiriyorum...

İliklerinize kadar aşkı yalnızca aşkı hissedeceksiniz!