susarsın olabildiğince ve çatanalar
ses yok olur ve kendin
insan insanda ölürken
acısını bin yılların sanki içine çekmişsin de
uzar bir yol önünde
elbisende yırtık ve günah
yoktur bir umarın bu yolu gideceksin
gitmenin doğruluğuna inandırdığında kendini
bu kadar sözün döküldüğü odada
sobada yalnızlık çıtırdar