Ağustos 1922 Türkistan Balcevan kasabasının Çegen köyü. Kurban bayramının birinci günüTürk ordusunun yirmi beş kurmay subayı Son cihangir Enver paşanın arkasından Çegen tepesinde kurulmuş olan mitralyözlerin üzerine saldırdıklarında güneş tam tepedeydi.O an zaman durdu. Takvimler durdu. Güneş durdu seyretti o anı. O an tarihte eşine ender rastlanacak bir cihangirin" Şehitlikten büyük rütbe mi var? "dediği makama doğru at kopartmasıydı. Altındaki süt beyaz rengi ile ilk bakışta seçilen Derviş sanki bu şerefli koşunun son koşusu olduğunu biliyormuş gibiydi. Sanki son cihangiri en büyük makama taşıdığını anlamıştı. Köpükler fışkıran ağzını gökyüzüne çevirmişti. Süt beyaz rengine inat kızaran gözlerini meydan okuyormuş gibi devirmiş düşmana bakıyor ve süratle ölüm kusan mitralyözlerin üzerine gidiyordu...Bu romanda geçen yer isimleri Tarih ve kahramanlar tamamen gerçek kişilerdir. Bu anlamda bu roman bir hayal mahsulü sadece hamaset ve kurgu değildir.Son yüzyılın bu en büyük şehidine ve kendisi ile birlikte orada şehit düşen 25 Türk Kurmay subayına Allah'tan rahmet ve mağfiret dilerim" Mehmet ALPEREN