dinle çocuk!
benim düşlerimin rengi siyah
hayat kurşunları çizdi rengini
aşılmaz duvarlar var önünde
koyulaşır rengi gitgide / gitgide...
çaresi yok / çabalamaya dermanım yok
sevinçlerini sebil dağıtma / zulanda sakla çocuk
gün gelip lâzım olduğunda
çıkarıp edersin hüznüne katık
ya da benim gibi ararsın böyle
eylülü düşürme soluğuna
bir kez bile / bahçende güz gülleri derme
buzlar oluşur bazen kırılır bir zaman sonra
akan su yoğunluğuna aldırma
hep mayıs konsun dudağına....