Nesrin Erbil 1960 sonrasında Irak'ta gelişen yeni Türk edebiyatı ve serbest şiir akımının ön önde gelen temsilcisi olarak büyük ilgi toplamıştır. Şiire karşı olan ilgisi özellikle 1960 yılından sonra şahlanarak çok verimli bir döneme girmiştir. Başlangıçta en çok Yahya Kemal Beyatlı Cahit Sıtkı Tarancı ve Orhan Veli'den etkilenmiştir. Daha sonra kendi üslûbunu ve saf şiir anlayışını yakalamıştır. Zorlamasız ve akıcı şiir diliyle edebiyat çevrelerine kendini kabul ettirerek çok büyük rağbet görmüştür. Türkçe'ye olan hakimiyeti ve dilinin berraklığı ile geniş kitlelerin beğenisini kazanmıştır.Irak Türkmen edebiyatında yeni bir dönemin müjdecisi olan N. Erbil bu yönü ile Türkmen şiirinin en güçlü temsilcisi kabul edilmiştir. Şiirlerinde işlediği temalar arasında sevgi özlem küskünlük hayal kıraklığı hüzün ayrılık ve sıla hasreti büyük yer tutar; ancak ümitsizliğe hiç bir zaman yer vermez. Özlediği dünyayı özlediği insanları özlediği memleket tablolarını birer kapalı mesaj halinde vermekle beraber bir ressamın ustaca tuvale aktarılan fırça vuruşları kadar derin açık ve belirgindir.