Örterken şakaklarına
Dağ koyakları buzul hüznünü
Şimdi yeni bir çağındayız
Yalnız insanın üstüne üstüne gelen
O kabuk bağlamış cinnet bungunluğunun
O dört duvar arasına sıkışmışlık hezeyanının
O mutlak sona adım adım gitmekse her erteleme
Çocuklar bakışsızlık kanaatkârlığıyla kınar bizi sonra

.........

Kanadı kınalı serçeler
Bırakmaz oldu bakışlarını
Kırık ve solgun camların ötelerine
Sınırlı sorumlu sevda kooperatifi kapandı artık
Adresini değiştirdi şimdi aşk
Bense sesimi düşürdüm şose yollara
Sadece sevdadan sabıkalı bu haylaz yürek
Heybesinde saçından kokundan ve aydan bergüzar
Nur topu bir merakla
Dünden kalan pür-i pak aşkın peşinde
Sonsuza kadar..