"Apartman dairelerinde yaşayanlar gerçek mutluluğun kendilerinin olduğu hakkındaki düşünceme katılacaklardır. Bir evde mutulluk varsa orası hiç bir zaman dar değildir..."
O Henry her zaman küçük mutlulukları küçük sevinçleri olağan üstü bir sezgiyle yakalayıp bize anlatır. Hayata bıyık altından gülerek bakan bu yazarın hikâyelerinde hep bir mizah havası vardır. Hikâyeleri katıla katıla güldürmez ama sürekli "tebessüm ettirir". Bunun için de tekrar tekrar okumak ister insan.