Siyah Zambak

Siyah idi gözleri
arap oluşundan
kanı sıcak
cana yakınlığı ondan
bıraktığı izleri
esen rüzgar sıcak
silemezdi kumlardan

en sevdiği şeydi
siyah saçlarını savurarak ardından
rüzgarla yarışmak
tek dostu rüzgardı da ondan

hep rüzgar geçerdi
hep hızlıydı ondan

dedi ki
siyah zambak
yarışı bugün ancak
birimiz kazanacak

alabildiğine sıcak
çöle okudu meydan
söyledi son sözleri
siyah gözleri ancak
geçtim işte seni
çatlamıştı Küheylan