AYRILIK

Bizi ayıran her neyse artık
Muradına erdi kınalar yaksın
Gün ışığından olmasın yazık!
Işığın sevdamın üstüne aksın!

Belki yeşerir yeni umutlar
Kırılır kara talihin duvarları
Ellerim yeniden bir eli tutar
Açılır girerim ümidin kapıları

Öylece bakakalır ardımdan
Şaşkın gözleri eski çilemin
Hüznü akarken duvağımdan
İçini kavursun şimdi elemin

Ben de bakmıştım ağlayarak
Hâlâ semada durur yakarışım
Ardından çileler bağlayarak
Sessiz çığlıklarla haykırışım

Sen yoktun yanımda o zaman
Yalan kör etmişti gözlerini
Bilmek ister misin ne zaman?
Sildim gözümden izlerini

Bakışımı bakışlarına serip
İnan bana demiştim ya hani
Taştan bir duvarı önüme gerip
Aşkımı gömmüştün elinle hani

Beni bir kez olsun dinlemeden
Gam ile yoğurup yıktığın gün
Acele elini çekip de ellerimden
Kapıları yüreğime kapadığın gün

İşte ben gönlümde huzuru seçtim
Yeni bir duygu getirir her ayrılık
Umutla aklımın yolundan geçtim
Karanlığımı boğar şimdi aydınlık

Sen öylece bak duvağıma tülüme
Maziyi bıraktım ıssız sokaklarda
Kin düşürme defterinde gülüme
Aşkımı hatırlarsın yapraklarında

Ürkek adımlarla umuda yürüyorum
Derin bir hıçkırık sesi kulaklarımda
Kalbim ellerinde hayalini görüyorum
Gözyaşım konaklarken dudaklarımda!