"Odamın içine saçılan güneşin ışınları vazodaki orkideler ve beyaz renkli duvarlar... her taraf gri görünüyor... bu atmosferde her şey sisli ve durgun...
Ölüm yatağıma o korkuç pençeleriyle yavaş yavaş yaklaşırken beynimde düşünce kuşları kanat çırpmaya başladı: Acaba ben şu ömrümü insanlığın hizmetine ne ölçüde adadım?
(...)
... dönüşü olmayan bilinmeyen bir evrene gitmek Tanrı'm öyle acı ki!"