Kitabı okurken yabancı ellerin üşman ellerin yaptığı tahribatlara tanık olacaksınız. Nerede yoldaş yazıldıysa nerede umuttan karanlıktan sevgi ve coşkudan bahsedilmişse arada inatla karalayan bir düşman elini göreceksiniz. Bir tutsağın karakalem çizdiği Filistinli bir çocuğun küçük elleriyle yaptığı zafer işaretinden korkan ve küçük parmaklarınüzerini karalayan bir zihniyet... bu tutsak öfkeyle yazıyor karalayan eller için İşgüzarın biri ne kadar Aysun yazıyorsa karalamayı kendine iş edinmiş. Varsın onlar 70 yıllık Nazi projelerini hayata geçirmeye uğraşsınlar. Bizim de günümüz gelecek. Demirden de dökseler bu betonları... prangalara da vursalar... yahut kör karanlıklara atsalar..."
Korkuyorlar çünkü...şafktan korkuyorlar... görmekten... duymaktan... korkuyorlar... sevmekten korkuyorlar... ümitten korkuyorlar... ve sanıyorlar ki ne kadar yaşama dair güzellik varsa onun üzerini çizerek bizi yaşamdan halkların kolektif düşünden uzaklaştıracaklar... yanılıyorlar... bir kere söylendi o sözler yazıldı o güzel duygular... kimsenin gücü yetmeyecek hücre hücre ölümün üzerine yürüyen 122 insanımızı unutturmaya... onların tarihe düştüğü notlardan nice destanlar çıkacak Homeros'u kıskandıracak düzeyde...