"... Onlar baharı tanımayan baharlardı. Birkaçı ulaşabildi taşların arasından sızan gün ışığına. Ne hazin öyküler çürüdü taş duvarların taş blokların arasında. İşte o gün ışığını göremeyenlerin hazin hayatlarını paylaşan bir papatyaydık biz de... Kısacık ömürleri hiç edilen papatyaların anısına anlatmam lazımdı bu öykülerden payımıza düşenleri..."

"...Onlar dalından henüz yeşilken koparılan hatta can evinden vurulan yeşil çınar yapraklarının kanayan gölgelerinde yeşermeye çabaladılar umudu yitirmeden. Onların ne kavgaları ne yaşam savaşları ne de varoluşları umursamadan geçip giden arkadaşımın yaptığı gibi umursanmamıştı; ama onlar hayatı umursadılar ve hayata dair her şeyi..."

Emine ÖZGENÇ