Kaygusuz Abdal; XIV. yüzyılın sonu ile XV. Yüzyılın ilk yarısında yaşayan Alaiye Sancak Beyi Hüsameddin Bey'in oğludur. 1444 yılında Elmalı'da vefat eder.
Kaygusuz Abdal Yunus'un da muakkibi olarak bir ömür boyu "manzum ve mensur karışımı" olmak üzere on yedi eser yazar. Onun bu eserlerindeki beyit sayısı da takriben yirmi iki bin civarındadır.
Kaygusuz Türkçeyi bütün eserlerinde en iyi bir şekilde kullanmıştır. Hatta o Tanrı'yı Hz. Adem'i ve Cebrail'i bile aşağıdaki beyitlerden anlaşıldığı gibi Türkçe konuşturmuştur:
Ahmet Yesevi ve Yunus Emre'den sonra Kaygusuz gerçek anlamda Anadolu sahası Dini-Tasavvufi Türk Edebiyatının en önemli mutasavvıf şairlerinden birisi olmuş bu edebi sahanın zengin birikimlerini geniş halk kitlelerine aktarmakta büyük bir başarı göstermiştir.