Öykümüzün iki kahramanı Hazar ile Çağrı'nın sevdaları 1964 yılında başlar. Acımasız töreler onların önünde engel olur. Karasevdaya tutulmuş olsalar da törelere karşı koyamazlar.
Töreler tarihe kara leke kalsın diye kaçma kaçırılma imkânı olsa da yanıp tutuşsa da Hazar gitmez canından çok sevdiği Çağrı'sına. Törenin gereğini yapar.
Çağrı her yıl Hazar'ın mezarına gidip onun verdiği yazmaları mezar taşına sürerek döktü gözünün yaşını ve sildi yazmalarla yaşlarını. Ta ki 2007 yılına ulaşana kadar. O yıl Hazar'ın kızı Çağlayan torunları Çağatay ve Öykü'yle tanışıp "Beni hiç aramayan yalancıktan babam" diyen Çağlayan hanımla konuşana kadar.
Hazar ve Çağrı'nın aşkı bir sanat filmi olacak kadar değerli aynı zamanda dünyevi ve uhrevi aşkları dile getiren içerikle doludur.
Tek isteği vardır Hazar'ın sevdalısı Çağrı'dan: Yaşanan bu aşk öyküsünün yazılması. Bu istek elinizdeki kitapla yerine getirilmiştir.
Aşk ve sevgiden yananların karasevdaya tutulup kavuşamayanların okumasını tavsiye edeceğimiz bu eseri kaçırmasınlar diyoruz.