Mütareke döneminin İstanbul'u. Batı hayranı Türkler düşman subaylarıyla 
aşk serüvenleri yaşamak için çırpınan Türk kızları çıkarlarını emperyalist 
İtilaf Devletleri'nin zaferine bağlamış adamlar... Çöküşü ve kokuşmuşluğu 
anlatan roman Anadolu'daki dirilişi önce sezdirir sonra giderek artan bir 
şekilde duyurur.
Yirminci yüzyılın ilk yarısında büyük bir üretkenlikle dergilere yazdığı şiir 
öykü makale ve eleştri türü yazılarla Türk edebiyatı sahnesine adımını atan 
Yakup Kadri Karaosmanoğlu romanları hikayeleri denemeleri oyunları 
ve anılarıyla en önemli edebiyatçılarımız arasında yer alır. Üslup özellikleri 
bakımından Yakup Kadri'nin 1910'dan 1974'e dek verdiği eserler Türkçe'nin 
geçirdiği bütün evreleri yansıtır. Eserlerinin konu ve fikir zenginliği de 
dil özelliklerinin çeşitliliğinden aşağı kalmaz. Yakup Kadri'nin Fransız 
edebiyatı etkisinde başlayan yazarlığı 1920'lerden sonra özgün bir sese 
kavuşarak siyasi ve sosyolojik konulara tarihe dönem çatışmalarına ve 
birey psikolojisi irdelemelerine yönelir. Fecr-i Ati'den yetişmiş ama bunu 
izleyen elli yıl boyunca toplumsal koşullar tarihi süreçler ve bireysel 
portreleri romanın dokusuna işlemek için roman tekniğiyle de boğuşmuş 
bir yazar olan Karaosmanoğlu'nun eserleri hala tüketilmemiş ayrıntılarının 
tartışılıp incelenmesi gereken zengin bir "panoroma"dır.