Yeni Türk Edebiyatı'nın teorik meselelerini ele alan araştırmanın ilk cildidir. Bu kitapta yazar edebiyat sanatının ve edebiyat araştırmalarının özelliklerinden yola çıkarak bunlara ait yeni yorumlardan bahseder. En Uzun Asrın Hikâyesi'nde yazar son iki asrın bazı dönemlerini birbirinin devamı olarak düşünmekten başka birbirini tekrar eden zaman dilimleri olarak ele alır. Bu kronolojik süreçte metod çalışmaları söz konusu alanı naziri olarak değerlendirmenin yanı sıra kavramlar üzerinde düşünmek ve onlara yeni transfer imkânları kazandırmak gibi işlevleri de yerine getirir.