Şimdi kendini ışıklarla
çoğaltan bir gölgede
izi büyür koparılmış her
yaprağın
Oysa hiçbir şeyi ben
demedim
Çünkü çağcıl bir
kekemeyim fasıllarda

Ben duymadım
Sağırı kadar
duyumsuzuyum
ıssızlığın
Öğrenemedin üstelik
Bilen cahil oldum
kitaplarda
duruldum
Bir ömürün şiiri kadar
kan ağladım içimden
kahroldum.