Kuruyup düşen yaprağını düşünür mü ağaç hiç
gözyaşı kanallarında gondolla dolaşırken aşk
bir isim tamamlamasına dönüşmek isterken iki sevgili...

Tek derdi kendi derinliğine çekilmektir acının;
suyu suyla kirletmek kadar masum
bir gözü öteki göze düşman etmek kadar tehlikeli...

Birbirlerine çarpa çarpa batan gemiler
ağlaşan mürettebat ağlaşan halatlar ağlaşan kaos
ağlamayı savaşmak sanan zavallı cahil melankoli.

Bilinmezin içinde pusuya yatmışken bilim
hayatın dağlarına çekilmişken eşkiya durumlar
insan yalnızca bir gün öleceği için sevinmeli...