Antik çağlarda Mısırlılar kedileri tanrı sayarlar onlar için tapınaklar inşa ederler ve öldüklerinde mumyalatırlardı. Daha sonraları kediler daha az şanslıydılar. Mısırlıları büyüleyen gizem Orta Çağlarda şüpheyle karşılandı. Kediler büyücülükle ve cadılarla yakından ilişkilendirildi ve acımasızca yaygın bir biçimde yakıldı. Ancak bu zor dönemleri de atlattılar ve günümüzde yeniden tapılacak yaratıklar oldular. Ancak bu sefer tanrı ve tanrıça olarak değil bizi büyüleyen eğlendiren sevgi kaynağı yaratıklar olarak. Colette'in dediği gibi 'Kusursuz dostlarımın asla dörtten az ayağı olmaz.'