Elif Şafak'ın öyküleri mitolojinin masalın ve tarihin içeriğinin halkın günlük yaşamı içindeki özdeşliği üzerine kurulmuştur. Bu büyülü bileşim daha ilk adımda öykülerin adında kendini duyurur: Mezopotamya Sarısı Yedi Damla Diyar-ı Bikr Topal Kartallara Tarihsiz Avcılar... Denilebilir ki bu öyküler olup bitenin henüz bu anlama ve anlatma biçimlerinden birine girmeden önceki hallerini hareketin bütün canlılığını ve karmaşasını henüz üzerlerinde taşıdıkları o ilk anı yakalama heyecanıdır. Nesnenin henüz imgesini salıvermediği herbirinin diğeri yerine aynı gerçekliği aynı etkiyle kalabalığın içinde dolaştırdığı o ilk an...