Yorgun kanlı gözleri daldı. Fanuskente vardığı gün kovukta dinlenmeye çalışırken yüreğinden kopan sesin 'Bir insanın acı çekmesinin ne önemi var?' diye sorduğunu işitmişti. Şimdi şöyle demekle yetinecek:
- İnsan dahil hiç kimse insan olmaya alışamaz. Bilmiyor. Ben de ona dokunamadığım gibi açık seçik sesimi duyuramıyorum. Bunu söylemesi için henüz çok erken!