Şiir ezgisindeki satırlarıyla gittiğiniz fantastik ülkeden dönmeyi hiç istemeyeceksiniz!
"Aşk avuçlarımdaydı. Önce kapattım ellerimi... Sonra ezdim... Sonra ufaladım... Sonra savurdum sokaklara... " diyen kahramanıyla
kalemini cesurca kullanan bir yazar: Nehir Yılmaz
Gerçekten içinde yaşamak isteyeceğiniz
duygularınıza önem vermeye zorlayan bir kitap: Katmunya

Katmunya... ve içinde... temiz parlak bir Katmunya daha... Dışını yırtabilseydi... Teninde tırnaklayıp sökecek bir delik bulabilseydi. O delikten zorlana zorlana çeke çeke çıkarabilseydi o kırmızı pabuçlu masum çocuğu...

Katmunya... ve içinde... kirlenmiş örselenmiş soluk bir Katmunya daha... Panikledi... O panikle dışındaki tüm delikleri kapattı. Acıyla soktu iğneyi ve yamaladı... Ya çıkarsa... Ya çıkarsa içindeki kötü sevimsiz çocuk...


Biri gelip kurtarsa bile... biri görse bile onu... şans eseri birinin yolu düşse yada oralara... kurtarır mıydı onu? Güvensizliğin zirvesine ulaşma yolunda içi öylesine durgun öylesine kıyım kıyımdı ki Katmunya'nın... Bugün bu saatlerde lirik bir şiirin her okuyucusuna ayrı tat veren coşkusunda olacaktı. Oysa bugün hayatın tüm gerçekliğinden ürperiyor ve toprağın derinlerindeki bu tek kişilik hücresinde ölmeden gömülmüş biri kadar korkuyordu ölmekten.

"Kirli ruhlar!!! Şeytanın bu gezegendeki karanlık elçileri! Oysa sizin ihanet ettiğiniz dünyadaki soluğunuz devam ediyor. Kimlerin nefesini çalıyorsunuz?"