Arhan Kardaş'ı Ankara'da öğrencilik yıllarında tanıdım. Çalışkan başarılı ve idealist bir gençti. Hukuk öğrenimi görüyordu.
Kısa kısa sohbetlerimizden sonra uzun yıllar irtibatımızı kesildi.
Hayat zaten hep böyledir.
Beklenmedik bir anda esen rüzgar sevdiklerimizi ve dostlarımızı bir tarafa savuruverir. Artık geriye dönüp baktığımızda hiç kimse bıraktığımız yerde değildir. Yeni hayata ve oluşumlara bayrak açmıştır. Bu da hayatın başka bir kuralıdır.

Arhan Kardaş'la uzun bir zaman sonra telefonla görüştüm. Kısa da olsa hasret giderdik. Bana çalışmalarından yazdığı "Aşkın Son Müdafaası" isimli romanından söz etti. Roman benim ilgi sahama girdiği için meraklandım. Eseri okudum. Gördüm ki karşıma alışılmışlığın dışında yeni bir roman tarzı çıkmıştı.
Romanı genel çerçevesi içinde değerlendirdiğimiz zaman görüyoruz ki mektuplar ağırlık kazanıyor. Bütün olaylar mektuplarla gizem kazanıyor. Okuyucunun zihninde önemli isimler dolaşıyor. Böylece hayal dünyamız gerçeklerle yüzleştirilmeye çalışılıyor. Başarılı bir tespit olduğu açık.
Roman ilerledikçe zihnimiz karmakarışık oluyor ama anlatılan kahramanlar canlı ve hayatın içinde yaşıyor gibi geliyor. Zaten olması gereken de bu. İdeal tipler romanda sık sık kendini gösteriyor.
"Aşkın Son Müdafaası" romanı yazarın ilk eseri olmasına rağmen başarılı bir çizgide yürüyor. Roman dikkatle okunmalı üzerinde düşünülmeli ve tartışılmalıdır.
Her şeye rağmen romanda anlatılanlar ve yazarın üslubu bana yeni bir romancının doğuş müjdesini veriyor gibi geliyor.
Yaşanılanlar hayatı ve olayları farklı bir boyutta gündeme getirmenin okuyucuya sunmanın en etkili yolu belki de romandan geçiyor. Herkese hitap etme yolu açık olan roman edebiyatımızın vazgeçilmez türlerinden birisi olarak her zaman gündemini koruyor. Böyle olunca da doğruyu güzeli ve ideal olanı roman üslubu içinde topluma sunmak romancının öncelikli hedeflerinden birisi olmalıdır diye düşünüyorum.
Arhan Kardaş'ı kutluyor ve yeni eserler vermesini bekliyorum.
İbrahim Ulvi Yavuz
Türkiye Yazarlar Birliği Genel Başkanı