Tom kardeşi Andy'I anlatıyor: "Kendimize normal bir İngiliz ailesi diyebilirdik. Yalnız bizim Figgis (Andy'ye bu adı takmıştım) biraz tuhaftı; yaralı bir sincap için üzüntüye boğulur hiç gitmediği Güney denizleri hakkında uzamnılk derecesinde bilgi toplardı.
Ama yine de her şey yolundaydı" Her şey yolundaydı Ta ki Körfez Savaşı'ndan kısa bir süre önce Figgis uykusunda Tom'un anlayamayacağı garip bir dille konuşmaya ve kendine "Latif" demeye başlayıncaya değin. "Latif" gitgide Figgis'I kontrolü altına almaya başlar ve Tom Figgis'in başka bir çocuk haline geldiğini davranışlarıyla Körfez'de yaşayan bir çocuk gibi olduğunu görür. Körfez Savaşı ilerledikçe Figgis'in durumu daha da ümitsiz olur. Tom onu ancak kendisinin kurtarabileceğinin bilincindedir.
Robert Westall bu gerilim dolu romanında aklını yitiriyor gibi görünen ve gittikçe Körfez Savaşı'ndaki genç bir Iraklı askerin kimliğine bürünmekte olan bir çocuğun öyküsünü anlatarak tüm savaşları etkileyici bir yolla eleştiriyor.