Yannis Ritsos'un -Aragon'a göre çağımızın en büyük şarinin- şiirini büyük yapan nedir? Ritsos'un şiirinin büyüklüğü "büyüklük"ü yadsımasından gelir. "Helena" bir "büyüklük"ün bir mitolojinin bir söylemin yadsınmasının şiiridir. Ama aynı zamanda bir başka "büyüklük"ün bir başka mitolojinin bir başka söylemin yaratılmasının şiiridir. "Helena" ve "Nöbetçi"de bir tavır var: Bize büyük önemli güzel iyi denildiğinde duralım; büyük küçüktür belki önemli önemsizdir güzel çirkindir iyi kötüdür. Nesnelerin olayların insanların somut görüntüleriyle yetinmeyelim çünkü aslolan somut görüntülerin ötesinde olabilir. Nesnelerin olayların insanların karşısında birer "tüketici" gibi durmayalım. İşte o zaman hayatın nebzının önemsiz denen küçük denen marjinal denen şeylerde attığını görebiliriz. Ve işte o zaman önemsiz önemlileşebilir küçük büyüyebilir ve belki de dünyanın değişmesi denilen şey gerçekleşmeye başlar.