"Öte dünyanın kapısındaki son fotoğraflar"

Yaşarken çok pek çok fotoğrafı olur insanın; bazan gider objektifin karşısına yerleşir durur bazan içine girmeyi aklından geçirmediği bir karenin dörtgenin sınırları arasında kalır görüntüye eklenir bütün fotoğrafları yanyana dizilecek olsa kişinin: Aksak düzen bir akı bir akış Hayat bir görünür bir kaybolur pek çok şey oysa karanlıkta başlar karanlıkta bitmek için en son fotoğraf çekildiğinde: Gelir herşey olmuş olanların ve olmuş olabileceklerin bir eksiği bir fazlası sanki onda orada yarın kalmış bırakılmış bir cümle kadar belirsiz okunur.