Vladimir Nabokov'un değerlendirmesiyle 20. yüzyılın en büyük dört romanından biri olan Petersburg'un yazarı ikinci kuşak Rus simgeciliğinin önde gelen temsilcilerinden ünlü Rus şair kuramcı romancı ve edebiyat eleştirmeni Andrey Belıy'ın Senfoniler'i müzik kurallarına göre yazılmış şiirsel bir düzyazıdır. Konuları birbirinden farklı dört senfoninin ana motifi hayatın sona ermesi ve ölüm sonrası yeni bir hayatın başlangıcına ilişkin apokaliptik ve eskatolojik mitlerdir. Zaman-zamansızlık dünya-dünyasızlık ışık-karanlık Doğu-Batı gece-gündüz yukarı-aşağı iyilik-kötülük gibi karşıtlıkların sıkça kullanıldığı Senfoniler gerçek dünyadan fantastik dünyaya ölümden dirilmeye dünyevi aşktan ilahi aşka çok çeşitli temalarıyla kral kraliçe ve şövalyeleriyle Pan kurtadam gnom gibi mitik yaratıklarıyla insanüstü kahramanlarıyla Belıy'ın canlı ve çokrenkli anlatım diliyle yoğurduğu keyifli aynı zamanda düşündürücü sıradışı bir yapıt.