Daha baba evinden çıkmadan Kadim'in kollarında râm olduğuna kendini teslim ettiğine kuytu köşelerde hazza doyduğuna inandığı Nazlı'nın beyaz bir çarşafın üzerine yazılacak satırlarında ilk gecenin imtihan notunu nasılsa Şahmeran verecekti. Muhtar kardeşinin kızı hala bekliyordu. Yeteri sayıda gelincik beneğini göremezse çarşafı kolunun altına dürüp büküp Nazlı'yı yollardı babasının evine.

Elden düşme yatak odası takımının içinde başlığı ilk geceden kırılan karyola bir mahkeme salonu gibiydi. Buzlu camın ardında beliren ilençli başların başını Şahmeran çekiyordu. Sokakta bulunan kızın bekaretinden o kadar emindi ki lekesiz çarşafa ulaşacak elini şimdiden uzatmış bekliyordu.

NAZLI' nın kanını alacak almazsa daha iyi canına okuyacaktı...

Taş kesilmişti NAZLI.
Kalbinin kapılarında koca kilitler.
Gevşemedi bedeni.
Gecenin anlamına teslim olmadı ruhu.
Çarşaf bembeyaz.
Kapıda ŞAHMERAN' ın infaz nöbeti...