Gerçekten sihirli gibi görünüyorlardı. Tepenin karşı yamacında yaklaşık yirmi metre yüksekteki ağaçlar yavaşça demiryoluna doğru ilerlemekteydiler. Arkadaki gri yapraklı ağaç tıpkı yeşil koyunlardan oluşmuş bir sürünün çobanı gibi tüm diğer ağaçları önüne katmış görünüyordu.
''Bu da ne?'' diye sordu Phyllis. ''Bu kadar büyü benim için çok fazla. Bundan hiç hoşlanmadım. Haydi eve dönelim!''
Ama Bobbie ve Peter parmaklığa sıkı sıkı tutunmuş nefes bile almadan ağaçları seyrediyorlardı. Phyliss eve doğru gitmek için tek başına yürümeye cesaret edemedi.