...Son denen zaman diliminin şimdi çok yakınlarında durup beklerken noktalanmak üzere olan bu hikayenin son sözünü ben söylemeyeceğim ama son hareketi bana ait olacak. Bir hikayeyi öbürlerinden ayıran ve önemli kılan şey onun sonu olduğuna göre bu son hiçbir sona benzememeli. Bu öyküyü burada yazmaya devam etmek beni çok acıtıyor. Bu yüzden son cümleleri olabildiğince çabuk yazıp kurtulmalıyım. Zira yazarken her şeyi hatırlıyor ve bir daha yaşıyorum bu da acı veriyor. Sonra her şey bitecek. Köprünün ortasında mıhlanıp kalmış hissederken orada geçmişle geleceğin tam orta yerinde son noktayı koymak...