Ayrılık düşer bazen yolumuzun üzerine... "Kimin Bu?" der hemen alırız yerden. Hâlbuki almasak tutmasak sahibi için saklamasak bize yapışacak bizi kovalayacak değildir. Peşimize düşecek değildir. Zira o bize âşık değildir. Lakin insan bir yönüyle hep gitmeye müpteladır. Gelip ayrılık onu bulmasa da o gider mutluluk sarayının kapılarını kırar ayrılığı bulur.

Bu roman sanıyorum biraz da bunun öyküsü.

Yani bile bile yaşanan aranılan arzulanan ayrılıkların öyküsü.

Hüsnün değil hüznün öyküsü...