bir kişi eksik

iki göçebe yalnızlıktır esir kalan inimde
her ayrılık bir ölümü ikiye katlar
bir canda kıvranan iki beden
aşktan geri kalan iki kavruk gün
artık menevişli elbisenle gelsen de
bir kişi eksik

gecedeyim işte hep gecede
aşkın sabahı geç olur diye
gökkuşağı inlemeli derviş ölmezse açlıktan
iki kişilik şair kalır geriye

uykunun ölüme benzemesinden değil
uykusuzluğum
ben iki kişilik yaşam
dirimin şiir göç sabahı kovulur
kanayan yerlerimde iki kişilik dram

dursam ve aşk geçse yanımdan
her geçen sanki iki kişilik
artkı menevişli gözyaşında baksan da
bir kişi eksik