"Mart ayının ilk haftasında iki mezarın ortasında bahtına ağlayan bir kadın vardı adı: Süveyda.
Saçlarını çözdü: Kara...
Bahtına yandı: Kara...
Toprağa baktı: Kara...
Hem acı hep acı soludu: Baba... Hoca...
Mart ayının ilk haftasında iki mezar arasında feryadı yüreğini delen bir kadın vardı adı: Süveyda...
Ve Yekta'nın susan bağrında bir kara nokta vardı çürümedi asla: Süveyda..."
"Her gönlün içinde ilahi bir nazar varmış. O nazara kavuşmak için bir ömre bin soru sığarmış. Kelam cevaba mailse eğer dil ateşi de tadar bedeni de yakarmış. Yani yanmadan yaşadım sayılmaz yaşamadan yanılmazmış.
Süveyda zamane aşklarının üstünü çizerken bin yıllık aşkın da ezberini bozuyor. Aşkı nur-i siyaha bürüyor. Yani seni beni okuyan herkesi siyah bir ışığın öyküsü ile aydınlatıyor. Bu aydınlığı tadan bedenlerse bir ömür kandil olup yanıyor.