"Yazar kendi çaresizliğini yazamaz. Başkalarını yazması da bundandır."
Damla Damla Günler II (1977-1983) 1 Mayıs 1977'nin yarınında "kötümserlik dizboyu iyimserliğin nebzesi yok" sözleriyle başlar. Yazar günce boyunca 12 Eylül'ün Türkiye aydınlarının sanatçı ve yazarlarının üzerine karabasan gibi çöken atmosferini büyük bir ustalıkla anlatır. II. cildin son günleri Adalet Ağaoğlu'nun İstanbul yıllarına gebedir.
Damla Damla Günler yazınsal duyarlılığı ile toplumsal duyarlılığı hep el ele gitmiş bir Türkiye aydınının gözünden içinden hep birlikte geçtiğimiz o hareketli ve hararetli günlerin hem soluk soluğa hem de defalarca okunacak izleri...
Adalet Ağaoğlu (1929); '50'li yıllarda başlayan oyun yazarlığından '70 sonrasında hız alan roman öykü deneme ve günce yazarlığına yazınımızın en önde gelen modern klasiklerindendir.