Karanlığı çizemedim bir türlü. Sis sarmış dört bir yanı sarmaşık güller gibi. Sohbetine doyum olmayan denizkızını ararım yeryüzünde. Lacivert elbisesiyle bütünleştiği gece yaprağın çizgilerini andırır. Üşüdükçe kalemime ilham gelir. Tırnaklarımla tırmanırım dağları. Dökülür yıldızlar kalbime. Saçlarımda uyuyan AY IŞIĞI gibi...
Yüzüme vuran AYIN IŞILTISI gibi...
Nuray ŞAHİN