"Bir süre elinde kesik baş öylece oturdu. İmam Hüseyin'in kesik başının konuştuğunu Yezid'in muhafızlarını küle çevirdiğini herkes bilirdi. Babası da aynı soydan geldiğine ulu bir şeyh ve üstelik onun gibi bir şehit olduğuna göre onun da konuşabilir olması lazımdı. Gülabi'nin kızını iyileştirmesine aldırmamıştı çünkü bu kadar küçük bir şey babası gibi biri için önemsiz bir ayrıntıydı. Hayır babası kesinlikle konuşmuyordu? Bu kez kesik başa döndü azarlayıcı ve tehditkâr bir sesle 'Konuş konuşmanı bekliyorum yoksa seni gömerim' dedi. Sonra yaptığına pişman oldu. Sadık bir oğul şehit babasını azarlar mıydı? Bir süre pişmanlığıyla oturdu ve kadehini pişmanlığına kaldırdı. Kafası arı kovanı gibi uğulduyor ama bal yapan arılar gibi de çalışıyordu. Birden 'Ne belli kimin baba ve kimin oğul olduğu' dedi.
Gerçekten de ne belliydi?"
İsmail bir tarikatın devlete bir şeyhin şaha dönüşümünün ve bu sürecin insanda neden olduğu yıkımın anlatısı...