Abant Toplantısı'nın en önemli sonuçlarından biri de basında ve görüntülü medyada uyandırdığı büyük ilgiydi. Abant Bildirgesi ülkede pek çok insanı düşünmeye sevk etti. Düşünenler düşündüklerini yazdılar konuştular. Bildirgede dile getirilen bazı düşünceleri "devrim" "rönesans" "dinde reformun ilk işareti" diye görenler olduğu gibi onları "sakıncalı" hatta "zırva" diye değerlendirenler de (sayısı çok az olmasına rağmen) oldu. Aslında var olan sonuç ne "devrim" niteliği taşıyordu ne de "zırva" idi. O yeni bir ufuk -başka bir deyimle bir "yeni vizyon" arayışının- bir belirtisiydi. Öyle bir ufuk ki aklın nazarî ve amelî gücünün kullanılmasını istiyor problemlerinin çözümünde bilimi tefekkürü zengin ve kültürel mirasın sunduğu her çeşit imkânı iş görür vaziyette tutmayı amaçlıyor; insanların demokrasiyi insan haklarını merkezde tutan bir devlet yapısı ve felsefenin ışığı ve güvencesi altında birlikte barış içinde yaşayabileceklerine yaşamak zorunda olduklarına inanıyor; ve ayrıca inanıyor ki "insan dünyada hayal ettiği -vizyona sahip olduğu- nispette yaşar."