Tanrı'ya yakın olmanın en güzel yeridir şiir.

Bir çok şeyin yanında en çok sevgiyi çoğaltıp olabildiğince geniş bir alana yayarak paylaşmaktır amaç. İlhamın perisi denilen şey zaman doğa ve moralden oluşarak hassasiyeti yönlendiren özden başkası değildir. Tanrı'ya en yakın olan yerimizden oluşumun temelinden gelen ilham parmakları tutup his verir. Bu ilhamdan doğan ne kadar dünyaya açılmaya değerse o kadar heyecan ve coşku getirir kendisiyle.

"Sabahı torbaya koyup ağzını urganla büzmüştüm
Geceden yıldızları silmiştim ve hayata küsmüştüm.
Hayat oturağıma iğne batırmıştı sobelemişti saklandığım yeri.
Yakamda papyonum önümde önlüğüm ve beyaz gömleğimle
Birkaç cuma çıkartıyordum ki bohçamdan zamanın hizmetine;
Kayıverdi aradan bir sevgilinin kollarında uyuduğum o ilk gece."

Bu gün Almanya'da yaşayan bir çok şairde olduğu gibi bendeki şiir de benim için bir zamanlar yabancı bir ülke olan Almanya'nın bende bıraktığı buruk izlerle su üstüne çıkmış alıp büyütmem için kendini doksanlı yılların başlarında ellerime atmıştır. Bugün Almanya'daki Türk edebiyatına gereken önem verilmiyor olsa da zamanla bunun değişerek gerçek değerinin özellikle de bu değeri hak edenlerin kıymeti bilineceğine dair umudum tükenmeyecek. Büyük Usta Özdemir Asaf'ın da dediği gibi "Şiirin yüceliği çok denenip varılmamasından değil birkaç şairin varmış olmasındandır''. Vardığımız bütün yolların en çok sevgiye çıkmasını temenni ederek yirmi yıllık çalışlamalarımdan derlediğim ''Gri İlişkiler''de bendeki şiiri yüreğinize bırakıyorum.

Tülay Esat