İtalyan Marksist düşünürü Antonio Gramsci "yaşamak yanlı olmaktır" der. Bu bağlamda şair de yanlıdır ve bir ideolojiye sahiptir. Toplum içinde yaşayıp da yansız şair olamaz. Aşk şiiri yazan şair de yanlıdır... Şiir geniş ölçüde toplumsal çatışma ve çelişkilerden beslenmektedir. Genellikle toplumsal durumlar nedenler sonuçlar ve seçimlerle yakından ilgilenir şiir. Bir şeyi açıklamak gündeme getirmekten daha çok eylemi tartışmayı onu düşünmeyi çarpıcı imgelerle öznenin gündemine getirir. Şair bu bağlamda toplumsal gelişmelerin bilincindedir ve ister istemez bir ideolojik bakış açısına sahiptir. Şiirleriyle topluma iletiler gönderir. Bu bakımdan öncü uyandırıcı ve eyleme geçiricidir siyasal içerikli şiir. Entelektüel çevrelerde zaman zaman edebi bir tür olarak popülerliğini yitirdiği savlansa da gerektiğinde politik aktörler tarafından halkı etkilemek amacıyla hitabet çerçevesinde kullanılmaya devam edilmektedir. Günümüzde toplumumuzun sivil ve gerçekten demokratik gelişimini kendi çizgisinde destekleyen anti-militarist Ece Ayhan'ın "sivil şiir" anlayışından farklı "yeni sivil şiir" devinimi siyasal bir şiirdir ve siyasi gelişmelere koşut gerçekçi bir etkinlik konumundadır. Şairler günümüzde sivil siyasi şiirler yazmalı sivil dizelere şiirlerinde yer vermelidir. Şiir hangi türde hangi konuda yazılmış olursa olsun şair öznenin toplumsal bir varlık öncelikle de bir insan olması nedeniyle kaçınılmaz olarak ideolojik bir duruşu ve siyasetle ilişkiyi yansıtmaktadır. Bu çizgi ve anlayışın dışında üretilen şiirin toplumsal/siyasal açıdan herhangi bir işlevi ve anlamı yoktur. Şair neden hangi amaçla ve kim için şiir yazdığını her defasında kendine sorarak poetikasını oluşturmalı şiirini kurmalıdır. Böylesi bir şiir kurma etkinliği ancak gerçekçi bilinçli ayakları yere basan toplumun gelişmesine uygun ilerici ürünleriyle zamanın ruhunu yansıtarak doğru yapılan yararlı bir edebi etkinlik olacaktır.