Kelimelerin kirlendiği ve bozulduğu hayallerin çalındığı bir dünyaya yazıyor Hüseyin Özbay. Hem de yitenlerin yerine çoktan "alkışlar"ın ve "boşver"in tercih edildiğini bile bile yapıyor bunu. Zihinleri dil/düşünce elleri yazmak korkusuyla örselenenlerin çoğunlukta olduğubir iklimde o yılmadan yazının yalnızlığını paylaşıyor.