Fazla janjanlı değil sözlerim kabul ediyorum. Kısır kelime doğurganıyım. Nihayetinde aşk; sen'den ibaret benim lügatimde... Bir tek sen'i çıkartabildim Türkçe sözlüğümden! Aslında bu da fazla geliyor ya neyse... Sen'i bile kalmadı tümcelerimin. Cümlelerim sen'i taşımaktan yoksul... Ben'i yazmaktan bir harap olmuşum! Anlatacağım ya da uzun lafın kısalığı sayılacak sözlerim yok fikri semalarımda. Artık eskisi gibi şiir de yazamıyorum. Bak bedduaların kabul mü oluyor ne? Özür dilerim Prenses ahmaklık bu yaptığım resmen. Hiç yoksa güzelliğinden pay biçmeliymişim kısır kelimelerimle! Meğer daha çok acıtmalıymışım kendimi; her şey gidişine layık olmalı öyle değil mi?