Hasretin gerçek adı sanki bir ressamın fırçasındaki zarafetiyle çoğu şeyi yalın bir dille anlatması gibiydi.
Günlerin birbirini kovalaması içteki hasreti dindirmiyor. Kalpler eğilsin düşünceler bel kırsın istiyoruz. Kim bilir belki de ulaşılamayan sevgiler insanın göz perdelerini kapatıyor. Bazen de duyguları göremez hâl alan umutsuzca varlığın hasretine düşen bir beden olmanın getirdikleriyle avunma telaşı içerisine düşüyoruz.
Kim bilir belki de çaresizlikleri acıları hasretleri anlatırken bile yaşama sevincini ve umudu her zaman satır aralarına sıkıştırmış oluyoruz.