Ayrılık acı gözyaşı hüzün yalnızlık susmak daima susmak... Hayatın gerçek yüzüyle karşılaşmamak için değil mi bütün kaçışlarım? Hem de bir gözyaşı medeniyetinin varisi olduğumu unutarak...

Bir damla gözyaşımdan bir pencere açabilsem karanlığa; zirveyi derinliklerde mutluluğu hüzünde yakalayacağım. Gecenin en koyu karanlığa ulaştığı saatlerde güneşi doğuşunu izleyecek yalnızlığımla hürriyeti tadacak suskunluğumla isyan edeceğim.