Köy çocukları kimsenin bilemeyeceği kadar hızlı büyümeye devam ediyorlar her yerde her köşede. Arkalarından koşuyorum yetişmek için beni hep bir köşede bırakıp uzaklaşıyorlar. Gözlerim kapandığında bakıyorum grup halinde yine bir oyun içine girmişler oynayıp gülüyorlar.

Soğuktan burunlarının ucu kızarmış. Pantolonun altında giyeceği olmadığından titriyorlar. Ayakkabı yok. Çorap yırtık. Başparmak çıkmış çorabın içinden hayata gülümsüyor. Gülümsemeyi yalnız aynadaki çocuklar görüyor...