Auguste'ün acıklı yüzüne çizilmiş o olağanüstü gülümseyişin parıltısını hiçbir şey eksiltemezdi hiçbir şey. Seyircilerin karşısına çıkınca kendine özgü bir niteliğe bürünürdü bu gülümseyiş dalgın büyütülmüş açıklanamayan şeyleri belirleyen bir anlam yüklenirdi.
(Kitap'tan sf. 9)